Hoe hoe passen doping & prestatiebevorderende middelen binnen de sportmindset?
Afgelopen maandag maakte Maria Sharapova haar rentree op een GrandSlam, de US Open. Na een dopingschorsing van vijftien maanden mocht ze via een wildcard direct de eerste ronde spelen van de US Open. Ze won.
Afgezakt naar ranking 146 was direct meedoen aan het hoofdtoernooi niet vanzelfsprekend. Menig collega en tennisfan had een mening over het verstrekken van die wildcard.
Meldonium, het door haar gebruikte middel, kan een positieve invloed uitoefenen op de inspanningscapaciteit van gebruikers (Dzerve et al.,2010).
Dat meerdere sporters het middel in hun bloed bleken te hebben in 2015 tijdens de Europese Spelen binnen onder anderen het zwemmen, turnen en boksen (Gorgens et al.,2015) lijkt een indicatie dat deze kennis in de sportwereld welbekend is. Het middel staat pas sinds 2016 op de dopinglijst. Sharapova stelde het middel al jaren te slikken en niet bewust te zijn van het verbod hierop.
Onder andere Andy Murray uitte zijn afkeuring over de door tennisinstanties makkelijk gemaakte terugkeer van Sharapova. Ook Radswanska gaf aan dat wildcards enkel beschikbaar zouden moeten zijn voor spelers die achteruit zijn gegaan in ranking door blessure, ziekte of een ander random ongeluk. Niet voor hen die geschorst zijn wegens dopinggebruik. “Wat is dit voor een boodschap die de tenniswereld uitzendt?”, lijkt menig collega te denken. Accepteren wij dit gedrag zomaar in de topsport?
Enerzijds zou je kunnen zeggen dat Sharapova’s gedrag in zekere zin getuigt van topsporterschap, of past binnen een sportmindset. Dat een topsporter als Sharapova alles wat ook maar enigszins kan bijdragen aan haar prestatie door de mazen der wet aangrijpt, lijkt ergens inherent aan het vak. Zijn sporters niet bij uitstek bezig met performance enhancement? Voor een topsporter is overal marginale winst te behalen. Of dit nu gaat om een beter slaapkussen, een aerodynamischer pak of een middel dat de zuurstoftoevoer optimaliseert.
Anderzijds, als je de lijn van de sportmindset doortrekt, stelt Sharapova teleur in het doen van haar huiswerk. Het is niet de schuld van haar (sport)arts, manager of ander teamlid. Het is haar eigen stomme schuld dat ze die dopinglijst niet bij ontvangst jaarlijks goed doorneemt. Zij kiest dagelijks wat ze tot zich neemt. Ook hier zou een topsporter bovenop moeten zitten.
Bottom-line blijft dat dopinggebruik valsspelen is. En valsspelen kan niet gelijk worden gesteld aan een topsportmindset.
Topsport is continu jezelf verbeteren ten opzichte van jezelf door hard werken. Het idee dat je winst boekt ten opzichte van je opponenten omdat zij niet valsspelen, kan sterke effecten hebben. Al werkt het ingenomen middel op fysiologisch niveau maar marginaal bij het vergroten van bijvoorbeeld het uithoudingsvermogen, het placebo-effect is niet te onderschatten.
Wij bij PhysioLab werken hard om atleten van fysiotherapeutische begeleiding, diëtetiek en psychische ondersteuning te voorzien op het hoogste niveau.
Zo’n uitstekende voorbereiding op alle fronten is net als het placebo-effect, maar dan legaal!
Kom zeker eens langs om samen met ons een 360° begeleidingsplan met ons op te stellen!
Bronnen:
1. N Sjakste & I Kalvinsh. Mildronate: an antiischemic drug with multiple indications. Pharmacologyonline 2006.
2. C Görgens et al. Mildronate (Meldonium) in professional sports – monitoring doping control urine samples using hydrophilic interaction liquid chromatography – high resolution/high accuracy mass spectrometry. Drug Testing and Analysis 2015.
3. M Drambova et al. Pharmacological effects of meldonium: Biochemical mechanisms and biomarkers of cardiometabolic activity. Pharmacological Research 2016.
4. V Dzerve et al. Mildronate improves the exercise tolerance in patients with stable angina: results of a long term clinical trial. Seminars in Cardiovascular Medicine 2010.
